خلاصة:
در مقالهء حاضر،ابعاد مختلف مفهوم ادبیات جهان بررسی میشود. ادبیات جهان،رابطهء تنگاتنگی با ادبیات تطبیقی دارد و در واقع،مواد خام مطالعات پژوهشگر ادبیات تطبیقی را تشکیل میدهد.گوته-اندیشمند و نویسندهء شهیر آلمانی-اولین کسی است که اصطلاح ادبیات جهان را در محافل ادبی مطرح و دیگران را به خواندن آن ترغیب کرد.به اعتقاد گوته،ادبیات،حد و مرز جغرافیایی ندارد و دوستدار و پژوهشگر ادبیات،کتابهای مورد علاقهء خود را براساس معیارهای زیباییشناسانه انتخاب میکند.به همین دلیل،نقد ادبی نیز بین المللی شده است و بهترین منتقدان ادبیات ملی لزوما منتقدان وطنی نیستند. نویسنده،سپس،به تخصصگرایی افراطی در مطالعات ادبی اشاره میکند و آن را مانعی در راه فهم کلیت و اس و اساس دانش ادبی برمیشمارد.فهم درست و دقیق مفهوم ادبیات جهان،پیش نیاز ورود به مباحث نظری ادبیات تطبیقی است.
ملخص الجهاز:
"گوته-اندیشمند و نویسندهء شهیر آلمانی-اولین کسی است که اصطلاح ادبیات جهان را در محافل ادبی مطرح و دیگران را به خواندن آن ترغیب کرد.
وی معتقد بود ادبیات پدیدهای جهانی است تا ملی؛ پس چرا آلمانیهای علاقهمند به ادبیات باید صرفا آثار ادبی آلمانی را بخوانند،یا بریتانیاییها فقط آثار بریتانیایی؟البته نوعی التقاط و تلفیق شایسته جای خود را دارد.
هیچ یک از این دو گفتهء گوته،نشانهای از ظهور ادبیات تطبیقی به عنوان شاخهای از مطالعات و تحقیقات ادبی نیست:اول آنکه همیشه ضرورت مقایسهء دو اثر متفاوت به صورت مستقیم و شفاف بیان نمیشود؛دوم آنکه باید به خاطر داشت که گوته هیچگاه مبدع شیوهء جدیدی در نقد ادبی نبود7.
این وضعیت آزاردهنده در طول صد سال گذشته بهبود یافته است؛هرچند که هنوز خود را در پژوهشها و ساختار کلی بسیاری از دانشگاهها نمایان میسازد،جایی که بررسی یک قرن ادبیات ملی و تاریخ آن برای پر کردن ظرفیت فکری و علمی یک استاد دانشگاه کافی است.
Richard Green Moulton,World Literature and Its Place in General Culture(New York,1911);Fritz Strich,Goethe und die Weltliteratur (Bern,1946),esp.
,The Teaching of World Literature(Chapel Hill,1960);Rene?Etiemble,Faut-il re?viser la notion de Weltliteratur?"in Proceedings of the Fourth Congress of International Comparative Literature Association,ed.
در سوم دسامبر 4281،گوته دوستانش را به خواندن ادبیات انگلیسی ترغیب میکند و میگوید که بخش اعظمی از ادبیات آلمان از ادبیات انگلیس حاصل شده است و میافزاید: "unsere Romane,un sere Trauerspiele,woher haben wir sie denn als vom Goldsmith,Fielding und Shakespeare?"(Gespra?che,1:120)."