"«انتلکتوئل» در اصل به معنای «فرد دارای قدرت درک» است؛ ولی بهتدریج کثرت معنایی خاصی پیدا کرده است.
انتلکتوالیسم با روشنگری پیوند دارد و انتلکتوئل خود از مداخلهکنندگان در جنبش روشنگری است؛ نه محصول آن.
اما روشنگری، که خود نیز واژهای سرگردان است، معمولا با آرمانهای پیشرفت، آزادی، عقل و نقد شناخته میشود و مدافع شأن انسان و اومانیسم است.
این اهداف، پروژهای برای انتلکتوئل است و هرگاه او احساس کند روشنگری دچار انحراف شده است، نسبت به وضع موجود اعتراض میکند.
اما در کشور ما بین روشنگری و انتلکتوالیسم فرقی نهاده نشده و آنچه از روشنفکری اراده میشود، بیشتر روشنگری و مدرنیته است؛ لذا روشنفکر را منتقد سنتهای دینی ـ اسطورهای میدانیم که به تقدسزدایی میپردازد تا به مفاهیم ناب و واضح دست یابد.
نویسنده در انتها به این نتیجه میرسد که نمیتوان راه حلی برای تعریف مشخص واژه «انتلکتوئل» ارائه کرد و معنای لغوی آن، معنایی هرج و مرجپذیر است."