ملخص الجهاز:
"» گمان پزشک در این مورد که بیمار بر اثر التهابات عصبی غمگین است و لذا تمامی دردهایش ناشی از پریشیدگیهای مغزی است درست بود،ولی وی در تشخیص خاستگاه رنجهای بیمار دچار اشتباه شده بود،زیرا هیچ یک از سلولهای آن توده خاکستری رنگ متشکل از 100 میلیارد یاخته عصبی با 5/1 کیلوگرم وزن که در جمجمه بیمار جای دارد پدیدآورنده دردهای جانفرسا در شکم او نیست،بلکه نقش اصلی در پیدایش آشوبها، هیجانات بیدلیل ذهنی،دردهای دلآزار، اندوهها و گرفتگی ماهیچههای دستگاه گوارش را طبق تأیید آخرین تحقیقات پزشکی،شبکه دوم اعصاب انسان بر عهده دارد:نوعی مغز در شکم.
کشف این دانشمند انگلیسی روشنگر نکته دیگری نیز بود: تعداد سلولهای عصبی دستگاه گوارش به گونهای شگفتانگیز بسیار فزونتر از بافتهای به نسبت اندکی عصبی مغز سر است که (به تصویر صفحه مراجعه شود) مسئولیت هدایت و کنترل عملکردهای روده را دارند.
پروفسور دکتر میشائل شمن Michael Scheman استاد کرسی وظایف طبیعی اعضاء (Vegetative fhysiology) از دانشگاه دامپزشکی هانور(آلمان)میگوید«دلیل ما برای اثبات کارکرد مستقل یاختههای عصبی روده آزمایشات انجام شده است:قسمتی از معده و بریدهای از روده در محلولی که حاوی مواد مغذی لازم بوده قرار گرفت.
عصب واگوس تنها موجب برانگیختن و تحریک گروهی از یاختههای عصبی شکم میشود مانند چرخاندن لامپ برافروختهای به سوی روشنایی،گویی یاختههای عصبی دستگاه گوارش با فروغ تمام کار خود را مستقلانه و بدون تأثیر مغز آغاز میکند.
این ماده بر Serotonin (سروتونین)عامل انتقال هیجانهای عصبی که به وفور در سلولهای عصبی روده یافت میشود،تأثیر گذاشته و نیز عهدهدار آغاز پریستالتیک عمل به حرکت درآوردن مواد غذایی موجود در روده است."