خلاصة:
تاندونها بدنبال وارد آمدن صدمات و ضربات مختلف به اندامهای حرکتی دچار آسیب میشوند.عواملی که باعث آسیب تاندون میشوند،را میتوان نیروهای مکانیکی،صدمات خفیف و متوالی و اختلالات خونرسانی و تغذیهای برشمرد.ساختمان تاندون از بافت همبند متراکم منظم دارای رشتههای کلاژن برجسته تشکیل شده است.از آنجائیکه این بافت نسبتا کمخون است،تجدید و نوسازی رشتههای کلاژن نیز به کندی صوتر میگیرد.با توجه به روند کند التیام در این ساختمان،انتخاب تکنیک درمانی بایستی برمبنای آگاهی کامل از اصول اساسی که در مراحل التیام و نیز شرایط بیومکانیکی خاص این بافت دخالت دارند،باشد.هدف از درمان آسیبهای تاندون برگرداندن قدرت کششی و کارآیی مجدد این عضو به حالت طبیعی است. بنابراین طولانی شدن فرآیند ترمیم تاندون امکان استفاده از روشهای درمانی برای افزایش سرعت التیام را هم میآورد.در نتیجه افزایش سرعت التیام و کاهش مدت زمان بیحرکتی،عوارض ناشی از بیحرکتی طولانی را خواهد کاست. بدین منظور در این تحقیق تاندون آشیل پای راست 63 سرخرگوش نر نژاد داج پس از بیهوشی از 1/5 سانتیمتری محل اتصال به استخوان کالکونشوس قطع گردید و سپس تاندون قطعشده به روش MODIFIED KESSLER دوخته شد و اندام حیوان در آتل مخصوص ثابت گردید. حیوانات بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند.گروه کنترل تحت درمان معمولی قرار داشته و گروه آزمایش علاوه بر درمان معمولی در معرض پرتوهای لیزر هلیوم-نئون با انرژی کم قرار گرفت. در روزهای 01 و 41 و 12 از تاندون ترمیمشدهء نمونهبرداری شد و پس از بررسیهای هیستولوژی و هیستوسیتولوژی نتایج زیر بدست آمد: 1-پرتوهای لیزر موجب افزایش قطر فیبریلهای کلاژن گردید که به لحاظ آماری معنیدار است (P-0/0433) 2-استفاده از این روش درمانی با تأثیر بر اندامکهای سازنده پروتئین کلاژن در سلول فیبروبلاست بافت تاندون،موجب سرعت بخشیدن فرایند التیام تاندون گردید.
ملخص الجهاز:
"بنابراین طولانی شدن فرآیند ترمیم تاندون امکان استفاده از روشهای درمانی برای افزایش سرعت التیام را
افزایش فرآیند ساخت کلاژن توسط فیبروبلاستها بتوان روند التیام تاندون را سرعت بخشید.
مشاهدات روز دهم گروه کنترل توسط میکروسکوپ نوری نشان میدهد که فاصله بین دو انتهای تاندون
جدا گردیده و در نتیجه بین لبه سالم تاندون و بافت ناحیه ترمیم فاصله ایجاد شده است.
مشاهدات روز چهاردهم گروه لیزر نشان میدهد کهب افت فیبروزی ناحیه ترمیمی از بلوغ بیشتری برخوردار
بوده و چسبندگی بین بافت ترمیمی و دو لبه تاندون مشخصتر است فیبریلهای کلاژن در باندلهای
در نمونههای روز بیست و یکم گروه کنترل سلولهای فیبروبلاست بافت ترمیمی از تراکم کمتری نسبت به
مشاهدات نمونههای روز بیست و یکم گروه لیزر نشان میدهد که بافت ترمیمی ناحیه زخم به مانند پلی دولبه
آگاهی کامل از اصول اساسی که در مراحل التیام تاندون و نیز شرایط بیومکانیکی خاص این بافت دخالت
بررسیهای میکروسکوپ نوری بافت ترمیمی و تاندون در روز دهم پس از تنوتومی نشان میدهد که چسبندگی
بین بافت ترمیمی و دو انتهای سالم تاندون در گروه تحت درمان با لیزر بیشتر از گروه کنترل است.
میدهد که بافت فیبروزی ناحیه ترمیمی از بلوغ بیشتری نسبت به گروه کنترل برخوردار بوده و چسبندگی بافت
مقاطع عرضی کلاژن میکروگرافهای الکترونی نشان میدهد که فیبروبلاستها گروه لیزر با سیتوپلاسم وسیع و استطالههای طویل فراوان در دستهبندی فیبریلهای کلاژن ترشح شده،فعالیت بیشتری را از خود
فرایند ساخت کلاژن موجب افزایش قطر فیبریلها کلاژن و سرعت بخشیدن فرایند التیام تاندون گشته است."