خلاصة:
این تحقیق با هدف بررسی رابطه بین میزان شیوع آسیبهای ورزشی و عوامل آسیبزا بین دانشجویان پسر ورزشکار دانشگاه پیام نور به انجام رسید.به همین منظور دانشجویان ورزشکار دانشگاه پیامنور به تعداد 160 نفر نمونه آماری را تشکیل داده و پس از جلسه توجیهی برگههای پرسشنامه(حاوی 19 سوال و 4 جدول)در رابطه با شرایط و میزان بروز آسیب را تکمیل نموده و سپس با کمک روشهای آمار توصیفی اطلاعات جمعآوری شده در جداول و نمودارها ثبت و دستهبندی شد.به منظور تعیین ارتباط بین دادهها از روش«مجذور خی ẓX 2 در سطح اطمینان 95%و 5%-؟استفاده گردیده که در این رابطه از نرمافزار SPSS 10 استفاده گردید.نتایج تحقیق حاکی از آن است که از مجموع 160 نفر آزمودنی 63/95 درصد به نوعی دچار آسیب شده بودند.5/57 درصد آسیبها در حضور مربی رخ داده بود و 12/63 درصد به هنگام بروز صدمه دیدگی از وسایل حفاظتی ویژه رشته ورزشی استفاده کردهاند.از مجموع آسیبها،اندام تحتانی با 78/35 درصد بیشترین میزان آسیب و سروصورت با 27/11 درصد کمترین میزان آسیب را داشته است.بیشترین میزان آسیب در اندام تحتانی،تنه،اندام فوقانی و سروصورت به ترتیب در ساق پا،گردن،انگشتان و کف دست و گوش رخ داده است.5/72 درصد آسیبها از نوع عضلاتی-وتری بوده که از این میان ضربدیدگی شایعترین نوع آسیب و به دنبال آن زخم بیشترین میزان آسیب را داشته است.ضمن اینکه آسیبهای استخوانی کمترین میزان آسیب را با 37/7 درصد داشته است. ارتباط بین سابقه ورزشی با میزان وقوع آسیبها در سروصورت معنیدار بوده است.ضمن اینکه این ارتباط در اندام تحتانی،تنه و اندام فوقانی معنیدار نبوده است.ارتباط بین گرم کردن و میزان وقوع آسیب در اندام تحتانی معنیدار بوده است،ضمن اینکه این ارتباط در بخشهای دیگر بدن معنیدار نبوده است.ارتباط بین استفاده از وسایل حفاظتی ویژه رشته ورزشی با میزان وقوع آسیبها در اندام تحتانی و اندام فوقانی معنیدار بوده است.ضمن این که این ارتباط در تنه در سروصورت معنیدار نبوده است.
ملخص الجهاز:
"این تحقیق با هدف بررسی رابطه بین میزان شیوع آسیبهای ورزشی و عوامل آسیبزا بین
ضمن اینکه آسیبهای استخوانی کمترین میزان آسیب را با 37/7 درصد داشته است.
ارتباط بین سابقه ورزشی با میزان وقوع آسیبها در سروصورت معنیدار بوده است.
کردن و میزان وقوع آسیب در اندام تحتانی معنیدار بوده است،ضمن اینکه این ارتباط در
ورزشی با میزان وقوع آسیبها در اندام تحتانی و اندام فوقانی معنیدار بوده است.
عضلانی-وتری بوده است و آسیبهای استخوانی کمترین میزان آسیب را به خود
همچنین برای به دست آوردن میزان وقوع آسیبها از آمار توصیفی استفاده شده است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) مشاهده اطلاعات ارائه شده در جدول شماره 4 در خصوص ارتباط بین میزان وقوع آسیب
بین استفاده از وسایل ایمنی ویژه رشته ورزشی و میزان وقوع آسیب در اندام تحتانی و اندام
تعیین ارتباط بین میزان وقوع آسیب بخشهای مختلف بدن و عوامل آسیبزا
همچنین براساس یافتههای تحقیق بیشترین میزان آسیب با 5/77 درصد آسیبها از نوع
بنابر یافتههای تحقیق حاضر 74/53 درصد آسیبها در هنگام مسابقه رخ داده است.
ارتباط بین گرم بدن قبل از تمرین یا مسابقه با میزان بروز صدمات در اندام تحتانی
ارتباط بین سابقه ورزشی و میزان بروز صدمات در سروصورت معنیدار بوده است که این
ارتباط بین استفاده از وسایل ایمنی ویژه ورزش و میزان وقوع صدمات در اندام تحتانی
ویژه ورزش و میزان وقوع صدمات در اندام فوقانی معنیدار بوده است که این نشان میدهد،
نتایج تحقیق حاضر نشان داد که ارتباط بین سابقه ورزشی و میزان وقوع آسیب در اندام"