ملخص الجهاز:
"اما در سالهای پایانی دههی 1980،دانشمندان دریافتند برای توضیح اینکه چرا تعداد زیادی دنبالهدار با دورههای گردش کوتاه، در سطحی بسیار نزدیک به سطح مداری سامانهی خورشیدی در پروازند،به چیزی مانند کمربند کویپر نیاز دارند.
جستوجوی باستانشناختی در فضا اما چرا اخترشناسان اینقدر به مطالعهی پلوتون-کارن علاقه دارند؟بعضی دلیلها از این قرارند:نخست اینکه به نظر میرسد، اندازه،شکل،جرم و ماهیت کلی کمربند کویپر به کمربندهای خرده سیارههای اطراف سایر ستارههای نزدیکمان،مثل«نسر راقع»9شباهت زیادی دارد.
براساس این مدل،برای تشکیل پلوتون-کارن و KBO های امروزی،جرم کمربند باید تقریبا 100 بار از جرم امروزی کویپر بیشتر باشد.
آیا تأثیر گرانشی سیارهای با این اندازه بود که نگذاشت یک غول گازی در فاصلهای دورتر تشکیل شود؟در این صورت، چرا تشکیل اورانوس به همین شکل جلوی تولد نپتون را نگرفت؟ شاید هم عامل اغتشاش،تأثیر گرانشی تعداد زیادی از چنین سیارههایی(تودههای سنگی با عرض هزاران کیلومتر)بود که میلیاردها سال پیش،پس از اینکه توسط اورانوس و نپتون از زادگاهشان پرتاب شدند،از درون کمربند کویپر عبور کردند.
در فراخوان ناسا برای بهترین طرح پیشنهادی مأموریت به پلوتون-کویپر،سه شرط مهم تعیین شده است:نخست آنکه سفینه باید بتواند از سطح پلوتون-کارن با روشننمایی 1 کیلومتر،نقشهبرداری کند(هابل بیشتر از 500 کیلومتر در مورد پلوتون-کارن روشننمایی ندارد).
در این زمان،آنتن فضاپیما یک تابهی قوی رادیویی که از زمین ارسال شده است را دریافت میکند و با اندازهگیری میزان شکست این تابهی رادیویی،نیمرخ دما و چگالی هواکرهی پلوتون از ارتفاع زیاد تا سطح آن ترسیم میشود.
Keuper-Belt Object (4)."