جوانی و پیری (اقتباس از مجلات خارجی) مقالة

جوانی و پیری جوانی چنانکه بعضی مردمان می‌پندارند دورۀ مخصوصی از زندگانی نیست و تا وقتی ذهن و اراده و تخیل قدرت و صلابت و رخشندگی دارد و میل بمبارزه و تلاش و کوشش در دل و مغز باقی است انسان بحقیقت تازه روح و جوان است. بدون تردید گذشت زمان چین‌بجبین میافکند و چهره را آژده و پژمرده میکند اما اگر انسان اندوه و دودلی و ترس و ناامیدی را در دل راه ندهد و پیوسته بخویشتن مستظهر و متکی باشد و گرچه پیرماه و سال باشد جوان و ارزنده است. قلب انسان خواه هفتاد ساله باشد خواه شانزده ساله،تشنه قدرت و خوارق و فضائل است. اگر آتش این تمایلات و هیجانها که نشانۀ جوانی واقعی و نشاط و شادکامی است در کسی فرونشست و خاموش شد پیری بسراغ او آمده است. غم و اندیشۀ پیری نداشته باشید زیرا تازمانیکه دوستدار لطف و زیبائی هستید تا هنگامیکه خواهان بی‌باکی و بزرگی میباشید،تا آن زمان که نگرانی و دودلی و ناامیدی دردلتان راه نیافته،تا وقتی که حس اعتماد بنفس در وجودتان بجاست جوانید و پیری از نیروهای شما میترسد و جرأت نزدیک شدن بشما را ندارد اما همینکه بدبینی و بی‌شرمی در قلب شما راه پیدا کرد و رشتۀ تعلقات خاطر شما از آنچه گفتیم گسیخته و پاره شد درخور رحم و دلسوزی هستید زیرا اگر ظاهرا هم جوان باشید بحقیقت پیر و ناتوان شده‌اید و راه زوال و نیستی را می‌پیمائید.