توپ زمین - مجلة آرش الأدب والفن

"ا. بامداد توپ زمین زندانی اسیر از مانده‌ها جیره‌ی نانش بانگ قناریان خمیری را پرواز می‌دهد. ای شاخه‌ی صبور گلابی،رها بکن سنگین این قفس را با گربه‌های مست. پیچیده در اتاق آواز خاک آواز باد آواز آب و بانگ قناریان دلشاد توپ زمین در پیش چشم گربه‌ی من،چرخ می‌خورد. فرخ تمیمی حکایت همچنان باقی‌ست همیشه همهمه‌ی زنگ همیشه زمزمه رود دو مرد شال سپید قبا سیاه،رسیدند مرا بزندان بردند. دو مرد گمشده،"