خلاصة:
در تاویل شعرهای نمادین نیما یوشیج، با این پیش فرض روبرو هستیم که تعدادی از این شعرها دارای درونمایه اجتماعی - سیاسی است که شاعر به دلایلی نمی توانسته یا نمی خواسته آنها را به طور روشن و صریح بیان کند و برای ابلاغ آنها به نمادهای شاعرانه متوسل شده است. نگارنده سعی دارد با استفاده از شیوه های تاویل شلایرماخر و همفکرانش، به معنا و پیام مورد نظر مولف هنگام سرودن شعر، نزدیک شود. برای این منظور، از طریق مطالعات مستمر و دقیق در زندگی، آثار، افکار و اوضاع اجتماعی - سیاسی روزگار نیما و نیز راهنمایی خود متن، به عنوان یک اثر زبانی، مدعی است که توانسته است تا حدودی به این منظور دست یابد.
در مقاله حاضر، علاوه بر تاویل دو شعر«شب پره ساحل نزدیک» و «سیولیشه»، به لحاظ نزدیکی فضای حاکم بر دو شعر، که از تلنگر زدن کسی به شیشه پنجره اتاق شاعر سخن می گویند، و نیز از نحوه سخن گفتن و برخورد شاعر با هر دو مورد، نگارنده به این نتیجه رسیده است که نمادهای «شب پره ساحل نزدیک» و «سیولیشه»، هر دو به موقعیتی یکسان یا مشابه که در آن شخصی با گرایش های کمونیستی، به امید رخنه کردن در خانه نیما، به شیشه اتاق وی می کوبد، اشاره دارند.
این رویکرد به شعرهای نمادین نیما، به هیچ وجه به معنی انکار رویکرد مخاطب محور به متون ادبی نیست؛ و نگارنده حتی در مورد شعرهای نمادین دارای پیام های اجتماعی - سیاسی، تاویل های متفاوت را از
In the symbolic paraphrase of Nima Youshij’s poetries، we already face this pre-assumption; that some of these poems have a social-political theme which the poet either could not or has chose not to express directly and clearly، therefore in order to convey these themes، he has resorted to poetic symbols. The author of this essay tries to approach the poet’s actual and intended concept and meaning as he created them through using the paraphrase methods of Schlamaikher (Shumaker) and his other fellow thinkers. For this purpose، by a constant and close study of the poet’s life، thoughts، works and the social-political situation related to Nima’s time، in addition to using the text as a guide، the researcher has reached this goal to a fair extent.
In the present essay، two poems-“The Moth Close to the Beach” and “Siolishes” in which both enjoy a close atmosphere- and both mention someone tapping on the window of the poet’s room، are paraphrased. Also due to the manner in which the poet speaks in both cases، it is concluded that the symbols in “The Moth Close to the Beach” and “Siolishe”، both point to a similar situation or even the same case; where a person with communistic views hopes to creep in Nima’s house and so taps on the window of his house.
This approach towards Nima’s symbolic works does not in any respect deny the reader-response approach towards literary texts، as the author of this essay finds it quite possible that even symbolic poems bear social and political motifs and therefore resemble various paraphrases within different approaches.
ملخص الجهاز:
در مقالة حاضر، علاوه بر تأویل دو شعر«شب پرة ساحل نزدیک » و «سیولیشه»، به لحاظ نزدیکی فضای حاکم بر دو شعر، که از تلنگر زدن کسی به شیشة پنجرة اتاق شاعر سخن میگویند، و نیز از نحوة سخن گفتن و برخورد شاعربا هر دو مورد، نگارنده به این نتیجه رسیده است که نمادهای «شب پرة ساحل نزدیک» و «سیولیشه»، هر دو به موقعیتی یکسان یا مشابه که درآن شخصی با گرایشهای کمونیستی، به امید رخنه کردن درخانة نیما، به شیشة اتاق وی میکوبد، اشاره دارند.
با توجه به دانستههای یاد شده، و اینکه نیما در شعرهای خود، هم به علت مسائل سیاسی زمانه و هم به دلیل گرایشهای خاص ادبی، بهویژه از 1316 به بعد، از نماد استفاده کرده (طاهباز، 317:1357) و برای غنای واژگانی شعرهایش از واژههای مربوط به نام گیاهان، حیوانات و دیگر اشیا و پدیدههای طبیعی کمک میگیرد (همان:109) و از آنجا که بنابه توصیة نیما به شاعران دیگر، سمبلها در شعر باید تناسب قطع نشدنی، معین و حساب شده با هدفهای خود داشته باشند (همان:173) تأویلگر، پیشفرضها و مفروضات زیر را در مورد شعر «شبپرة ساحل نزدیک» شکل میدهد: 1.
(8) پارة اول شعر با صدای «چوک و چوک»- صدای کوبیدن شبپره به شیشه- شروع میشود؛ شبپرهای که متعلق به ساحل نزدیک است و در شب تاریک راه خود را گم کرده و دمبهدم بر پشت شیشة [اتاق] شاعر میکوبد.