ملخص الجهاز:
"پژوهش در مورد خطرات تخصصگرایی ورزشی، تمرین پرشدت و نخبگی،به دلیل روشن نبودن مفهوم این اصطلاحات برای جمعیت ورزشکاران نوجوان در معرض خطر،با مشکل روبهرو است.
براساس این دادههای محدود،تاکنون هیچ نشانهای مبنی بر آسیب قلبی در کودکان (به تصویر صفحه مراجعه شود) ورزشکار در پی تمرین ورزشی پرشدت یافت نشدهاست.
همچنین، آسیبهای اپیفیز استخوانهای بلند کودکان نابالغ شرکتکننده در دوهای مسافت و دیگر ورزشهای مستلزم تحمل وزن(که ممکن است بهطور بالقوه توسعه و تکامل قد فرد را تحتتأثیر قرار دهد)گزاش نشده است.
کودکان شرکتکننده در ورزشهای زیباییشناختی مرتبط با وزن و تیپ بدنی که لاغری در آنها اهمیت زیادی دارد(مانند ژیمناستیک و حرکات ریتمیک)،ممکن است در معرض خطر باشند و رفتارهای غذایی بیماریزا19در این کودکان افزایش یابد.
تکامل فیزیولوژیکی پژوهشهای زیادی گزارش کردهاند که اضطراب و استرس، کودکان شرکتکننده در ورزشهای رقابتی را تحتتأثیر قرار میدهد؛در حالی که دادههای اندکی دربارهی تأثیرات تمرین مداوم و یا پرقدرت بر ورزشکاران جوان وجود دارد.
راهنماییها و پیشنهاداتی که در ادامه میآیند،به ما کمک میکنند که همیشه در مورد کودکان،به نوع ورزش و سلامت و بیخطری آن اهمیت بدهیم،خطوط راهنمایی واقعی و عملی را برای کودکان فراهم کنیم،و بدانیم که تحقیقات برای این توصیهها محدود هستند و به تحقیقات بیشتری نیاز است.
2. پزشکان کودکان باید به همراه والدین و(با مربیان ورزشی) دربارهی کودکان ورزشکار تصمی بگیرند تا از این طریق مطمئن شوند که مهارتهای تمرینی مناسب، تجهیزات،فیزیک بدنی و ویژگیهای عاطفی ورزشکاران جوان در تصمیمگیریهایشان مورد توجه واقع شدهاست.
6. کودکان ورزشکار و خانوادههای آنها(و مربیان ورزشی)باید از خطرات آسیب گرمایی و راههای پیشگیری از آنها،از طریق پزشک متخصص کودک آگاهی یابند."