قصیده - مجلة آموزش و پرورش (تعلیم و تربیت) الأدب والفن

گفتم مساز عشوه که اینک فروغ روز#پیش دکانت مطرف2زربفت گسترید گفت این نه نوروز است این زان غنینه3هاست#کاستاد شامگاهان پیش بساط چید صبحی تمام بود و چو آن پرده اوفتاد#ناگاه در برابر دکان فرو کشید وانگه بجام ریخت از آن زرد مشگ بوی#گفتی درون جام گل زعفران دمید گر زور می نبود کس از خواب نیم شب#با زور اهرمم نتوانست جنبنید گر قوت شراب بدیدی و حیلتش#گرد حیل نگشتی پیوسته ارشمید4 باشد بهار بندۀ آن شاعری که گفت#«رز را خدای از قبل شادی آفرید» در تملک نفس هر که مالک نفس خویش گردد و عنان اختیارش را در قبضه اقتدار خود در آورد مملکتی بس بزرگ و وسیع بدست آورد.