ملخص الجهاز:
"«دربارهی هر شب آمدن خشم به همهی جهان یک بار و بوشاب دوبار، برای ایجاد تباهی و فساد، و سروش اهلو سه بار و دهمانآفرین چهار بار برای بخشندگی و بالندگی و دهمانآفرین بزرگترین رهاننده از دیوان بوده است»(مدن 1911:ص 815، سطر 4-8)، بند دیگری که بسیار شبیه این بند است چند واژهی اوستایی دارد که نام اوستایی این ایزد را به دست میدهد:«آن چهارگاه[یعنی از بندهای گاهان]برای همین(است)، چون(از) «چهار بار هر شب برای دهماآفریتی»آشکار میگردد که هر شب چهار بار دهمان آفرین و سه بار سروش، دوبار بوشاسپ و یک بار خشم به جهان مادی برسند»(کوتوال 1969:ص ص 52-53)، بند سیوسه از زند دعای سیروزهی کوچک با این دو بند دقیقا مطابقت میکند و چنین میافزاید:«خواستهیی که(به)نیکی اندوزند پس حفاظت آن(از)دهمانآفرین (است)»(دابار 1927:ص 175)، ( (xwastag i ]pad[ fraronih andoaend a-s panagih ]az[ dahman afrin) ) بخشی از بندهش، که در وصف ایزدان است، افزون بر آن میگوید:«دهمانآفرین آن مینویی(است)که، هنگامی که مردمان(او را)ستایش کنند، فره او به آنها برسد.
پازند مقدمهی نخستین کرده در مراسم آفرینگان دهمان چنین است:«باشد که به دهم ایزد(و) همه فروشیهای پرهیزگاران برسد»، ( Dahm Yazad wispesa arda fravas be rasad ) و عبارت معین آن( ta ahmi nmane )نیست، بلکه( ya visaoa )است، یعنی بندهای 49-52 فروردین یشت موبدان ایرانی همچنین آفرینگان دهمان را به همان ترتیب، در اوزیرینگاه یعنی درست پیش از غروب آفتاب، در روز دهم بعد از مرگ، در هر ماهگرد مرگ و بالاخره در اولین سالگرد میخوانند؛این مراسم را به ترتیب، دهمان دهه ( (Dahman fo daha) )، سی روزه( (siroza) )یا ماهیانه( (magigan) )، و سال( sal )، مینامند (21) (خدادادیان، 1973)."