رنج شبنم - مجلة کاوه (مونیخ آلمان) الأدب والفن

"رنج شبنم روی مژگان نم‌آلوده باد شبنمی آه کشید زیر لب زمزمه کرد یاد آن غنچه بخیر که مرا برد ز یاد دکتر شهناز اعلامی ***** که هم ناگفته میدانی و هم‌ ننوشته میخوانی سعدی راز گوئی میان صبح و سحر عاشقانه رازی بود که این نگفته بمرد که آن ناشنیده بسوخت ***** در عصر تیره و غم‌انگیزی حس کرده بودم،یک نوع درخشندگی روحی،یک نوع جذبه اشتیاق به هنر،آن چیزی‌که‌ بنظر میرسد،انسانهای عصر ما،مدتهاست از یاد برده‌اند. او بطوری از پنجره خم شده‌ بود،که آن دو زن مجبور بودند مواظب او باشند،و در همانحال دستمالش را تکان میداد و با صدای شاد و تروتازه‌ یک بچه گفت:"سفرتان خوش‌". چهره شاد پیرمرد سپیدموی آنجا،در میان پنجره بر فراز تمام انسانهای‌ پرکاری که شتابزده از خیابان میگذشتند،حالتی را داشت که گوئی نرم از سطح جهان واقعی منفور ما برخاسته و در میان‌ ابر سفیدی در یک پندار نیکخواهانه غوطه‌ور است."