ملخص الجهاز:
"سال اول-شماره 403 فروردین و اردیبهشتماه 1352 گوهر مدیر مسؤول:مرتضی کامران (به تصویر صفحه مراجعه شود)(به تصویر صفحه مراجعه شود) قوت تفکر،رقت احساس، لطف طبع،قدرت بیان «2» این مقالت دنبالهء مقالت شمارهء پیشین است که سخن بدراز کشید و ناگزیر کوتاه آمدیم و اینک بسر همان باز رویم و از پی آنکه رشتهء کلام از هم نگسلد و بهم پیوند گیرد گوئیم که گفتگوی گذشته بدینجا رسیده بود که باید در جهان هنر،اثر پدید آورد که پایدار بماند و با رفتن صاحب هنر از میان نرود.
» از ویس ورامین فخر الدین اسعد گرگانی 432-455 ندیدی تر مرا روز جوانی میان کام و ناز و شادمانی قدی برجسته،همچون سرو شاداب همی اندر چکید از روی من آب بسا رویا که از من رفت آبش بسا چشما که از من رفت خوابش جمالم خسروانرا بنده کردی نسیمم مردگانرا زنده کردی همی گم کرد از دیدار من ماه بروز پاک خورشید و بشب ماه نگارینا روا داری بدینسان تو اندر خانه،من در برف و باران من اینجا بیکس و بییار مانده دو پا اندر گل تیمار مانده تو در خوابی و آگاهی نداری که عاشق چون همی گرید بزاری ببار ای ابر بر جان من آتش که بیدل را همه دردی بود خوش گر آهی برزنم ابرت بسوزد جهان همواره ز آتش برفروزد الا ای باد تندی که زمانی در آن تندی بهم برزن جهانی بجنبان گیسوانش سر ز بالین ز چشمش زان بدر کن خواب نوشین بگوشش در فکن آوای زارم بگو با او که چو نان دل فگارم مگر لختی دلش بر من بسوزد که خود بر من دل دشمن بسوزد تهران فروردین 1352 دبیر کل بنیاد: دکتر نصرة الله کاسمی (به تصویر صفحه مراجعه شود)(به تصویر صفحه مراجعه شود)"