بدماوند اگر بگذری ... الأدب والفن

"باز گو این‌چه طریقست که آوردی پیش، نه خبر پرسی از من،نه فرستی تو خبر؟ ره و رسم تو نه آن بود که من دیدم پار، از چه امسال گرفتی ره رسم دیگر؟ با من امسال ترا بود جز این قول و قرار، مگر آنها که نوشتی همه رفتت ز نظر؟ از همه چیز سخن بود میان من و تو جز از این بی‌خبر و پنهان رفتن بسفر؟ نه تو خود عهد ببستی که از این پس نکنی، بمن آزار،زیادت بشد آن عهد مگر؟ همهء سال بخود وعده بدادم کامسال، چند روزی،ببرم با تو شب خود بسحر. بخدائی که نداده‌ست ترا،رحم بدل، بخدائی،که گرفته‌ست،از آه من اثر، بخدائی که مرا کرده چنین خوار و زبون، بخدائی که ترا داده چنان عزت و فر، من همان عاشق دلباختهء پارینم، تو نئیی یار وفاگستر پارینه،اگر؟ گر بخواهی تو وگرنه،من و تو آن همیم، سرنوشت است و از آن نیست بهر حال حذر."