آرزوی رفته ز دست الأدب والفن

"بکجا یابمت،ای آرزوی رفته ز دست؟ که بدنبال تو،من در هممه جا افتادم‌ از بر من،که سرا پای وجودم ز تو بود، سر گران رفتی و،من بی‌تو ز پا افتادم‌ منم آن نای که پر نغمه بلبهای توام‌ تو دهان بستی و منهم ز نوا افتادم *آقای ابو الحسن ورزی از غزلسرایان نادره پرداز و باریک خیال و مضمون یاب معاصر."