تازیانه ای بر خویش! الأدب والفن

"توللی* (به تصویر صفحه مراجعه شود) تازیانه‌ای بر خویش! ز من،نیست گامی دو،تا مرگ و،من‌ به مینادلان،سنک جامم هنوز! عجب نیست،گر رنجه سازم،دلی‌ که آن شرزه شیر کنامم هنوز! یکی نامه،بی‌پاسخ،از من گذشت‌ که ننگش،سیه کرده،نامم هنوز! به تن،گرچه بیمار بودم،ولی‌ خجل،بر جواب سلامم هنوز! (نوسینده)جان داد و(من)ز آن خطا گرفتار رنجی مدامم هنوز! تلاقی کجا؟!تا تلافی کنم‌ بود گرچه بر عرصه،گامم هنوز! کیم من؟!پشیمان ناکرده مهر که بر دیو غفلت،غلامم هنوز! فرو مرد،آن یارو،من در غمش‌ جگرخواره نخجیر دامم هنوز! یکی کودکم دان،به پیرانه سر! که بازیچهء صبح و شامم هنوز! بدین تجربت،کی رسم؟!کز غرور کند سرکشی،طبع رامم هنوز! ز مهمیز دوران،چه خیزد؟!که من‌ یکی بارهء بی‌لگامم هنوز! به نابخردی،اندر افتم به چاه‌ فلک گر نشاند،به بامم هنوز! خدایا!مرا بر بدی‌ها،مگیر که بر نیکوئی،تشنه کامم هنوز! فریدون منم،نکته‌پرداز درد که خون میچکد،از کلامم هنوز! (*)استاد فریدون توللی از شاعران طراز اول کشور"