زن در مناظره سه شاعر معاصر الأدب والفن

"فرح* (به تصویر صفحه مراجعه شود) سعیدی** (به تصویر صفحه مراجعه شود) زن‌ در مناظرهء سه شاعر معاصر خطاب فرخ ببانو نیرسعیدی ببانوی سخن پرداز«نیر»، که گوید،این پیامم،گاه دیدن؟ شنیدم،در مقالی،داده‌ای پند، نکویان را،که می‌باید شنیدن: نکو پوشیدن و آرایش خوب، خرامان رفتن و دامن کشیدن، برای بردن دلهای مردم، هزاران حیله و اسباب چیدن. خود این مرغان،پراندن نیز دانند، تو خواهیشان که آموزی پریدن؟ فرخ (*)استاد سید محمود فرخ از شاعران نامدار و قصیده سرایان طراز اول معاصر (**)بانو نیره سعیدی. نماینده سابق مجلس شورایمعلی،از شاعران نغز گو و لطیفه پرداز معاصر پاسخ نیرهء سعیدی به فرخ عجب یادی ز ما کردی تو«فرخ»! کجا گفتم که باشد دلربائی، بتن پیراهن تقوا دریدن؟ غرض ز آرایش رخسار زن نیست، قلم بر عفت و تقوا کشیدن. مراد از دلبری،دلدادگی نیست، نباشد گل به بستان بهر چیدن. زن ار آموخت راز دلربائی، رموز عشق و امید آفریدن‌ کند پر گل نهال طبع شاعر، رساند میوه‌ها پیش از رسیدن."