ای فدای حسنهای بیکرانت جان و تن الأدب والفن

"ای فدای حسنهای بیکرانت جان و تن {Sای سمی سبط اکبر ای امام ذوالمنن#مظهر حسنی و نام پرشکوه تو حسن#چشم جان از پرتو نور خدائیت بصیر#وارهیم از ظلمت جهل و هواها و فتن#گر نبودی آن شمیم کوی جان‌افزای تو#کی معطر بود ناف آهوی چین و ختن#عاشقی کاندر حریمت خلع نعلینش کنند1#می‌فروشد فخر بر گلزار و بستان و چمن#از خصال و از کمال و از سجایای نکوت#چون گشاید رمزها را شاعر شیرین‌سخن#کاش بودم در سرای آیت حسن و جمال#تا سرایم نغمه همچون طوطی شکرشکن#گر نگیری دست و از الطاف محرومم کنی#افتم اندر لجۀ دریای مواج محن#خاک پای توست ما را توتیای چشم و جان#ای نثار مقدمت نیلوفر و سرو و سمن#آنکه از دامان عشقت دست را کوته بود#خسته جان و تشنه کام و در چه افتاده رسن#حسن را در ظاهر و باطن به‌هم آمیختی#نازم آن ابرو کمان و پیچ زلفت بر ذقن#چون تجلی‌گاه انوار جمال حق توئی#یاد رویت می‌کند عشاق را بی‌خویشتن#عندلیب از جلوۀ نرگس بسی بی‌تاب شد#ای فدای حسنهای بیکرانت جان و تن#از موانع بگذرد ره یابد اندر بزم عشق#هرکه از دل برکند این دامهای ما و من#چون وزد از سامرا باد دل‌انگیز سحر#بوی رحمان با خود آرد برتر از بوی دیمن2#عارف از سیر و سلوکش وانمی‌ماند دمی#تا کند در کوی تو ای یار غمخواران وطنS}(1)اشاره به آیه فاخلع نعلیک."