یادی از گذشته - مجلة گوهر الأدب والفن

"یادی از گذشته ناصح* (به تصویر صفحه مراجعه شود) خوشا عهدی،همایون روزگاری. که بودم شاد،با دیدار یاری. گلی در باغ خوبی نوشکفته، بدست افتاده،بی‌آسیب خاری. خطا بر من مگیر،ار خواندمش گل، بهاری بود و بس خرم بهاری. بسا شبها من و او مست بودیم، زصافی بادهءنوشین گواری. چه سازد،گرننالد ناصح از هجر؟ که دل را نیست بی‌جانان قراری. (*)آقای استاد محمد علی ناصح رئیس دانشمند انجمن ادبی ایران."