ماجرای عمر - مجلة گوهر الأدب والفن

"ماجرای عمر دکتر صدارت-* (به تصویر صفحه مراجعه شود) این ماجرای عمر،تو گوئی فسانه بود! من در گمان،که آنهمه خود بود،یا نبود؟ خواب آورد فسانه و از بهر خواب مرگ، این چند روزه زندگی ما،فسانه بود. هرگز نبود خانهء دل جلوه‌گاه عشق، نقش تو،گرنه بر در و دیوار خانه بود! نازم نوای عشق!که رقص ستارگان، در بیکران فضا،همه بر این ترانه بود. بی‌شور عشق و جذبهء شوق آفرین عشق، گیتی چو گور کهنه،فراموشخانهء بود."