ملخص الجهاز:
"رهاورد هنگامی که از شفت به سمت جنوب غرب 34 کیلومتر پیموده شود، در دل کوهستانهای جنگلی پوشیده از راشستانهای تنومند و در درهای تنگ و بنبست، بقعهای قرار دارد که قرنهاست مأمن و پناهگاه دردمندان و حاجتمندان اهالی و دیگر زواری است که از سرتاسر گیلان و ایران بدانجای میآیند تا روز یا روزهایی را در کنار ضریح مطهر امامزاده با خدای خویش نجوایی دردمندانه کنند.
به این منطقه سفر کرد، در کتاب ارزشمند «از آستارا تا استاراباد» در خصوص این بقعه و امامزاده نگاشت که: مردم آن سامان برای امامزاده ابراهیم( احترامی فوقالعاده قائلاند تا جایی که احدی جرئت سرقت و دزدی در آن دهکده را ندارد.
آقای دکتر ستوده در ادامه به نقل از کتب تاریخی متقدم مینویسد که شرح حالی از امامزاده در دست نیست، ولیکن آنچه به صورت سینهبهسینه در بین گیلانیان مشهور و مقبول است، این است که آن بزرگوار از فرزندان حضرت امامموسی کاظم( میباشد که در این منطقه مدفون است و ملجأ و پناهگاه دردمندان و زوار خویش است.
488 «دائرةالمعارف تشیع» ابتدا به شرح معماری ساختمان بقعه به نقل از کتاب «از آستارا تا استاراباد» دکتر ستوده میپردازد، سپس ادامه میدهد که امامزاده ابراهیم( در یکی از مناطق سرسبز جنگلی و کوهستانی قرار دارد که تابستانها گروه فراوانی برای زیارت بدانجا سرازیر میشوند.
نذورات این زیارتگاه از قدیمالایام تاکنون همواره مورد استقبال بسیار خوب مردم گیلان و حتی ایران قرار گرفته است و در ایام تابستان، به خصوص مردادماه، هر هفته تعداد زوار آن به پنجاه تا شصت هزار نفر میرسد و در فصول دیگر، زوار بیشتر در ایام تعطیل و روزهای پنجشنبه و جمعه به زیارت امامزاده ابراهیم( مشرف میشوند."