خلاصة:
یکی از راههایی که سلولها میتوانند در قبال آسیب یا مرگ سلولی ناشی از هرگونه استرس، از جمله ورزش مقاومت کنند،سنتز پروتئینهای شوک گرمایی (HSP) است.در حالیکه مطالعات قبلی افزایش این پروتئینها را به دنبال تمرینهای استقامتی گزارش کردهاند،این مطالعه به بررسی تأثیر دمای محیط بر پاسخ HSP 72 دختران فعال به دنبال تمرین برونگرایی با وزنه میپردازد.پس از انجام مقدمات پژوهش،27 دانشجوی دختر رشتهء تربیتبدنی(سن 63/2+-44/20 سال،وزن 21/11+-1/59 کیلوگرم،حداکثر اکسیژن مصرفی 21/5+-84/36 میلی- لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن در دقیقه)انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تمرین برونگرا با وزنه در محیط با گرمای ملایم ṣ(WHG) تمرین برونگرا در محیط طبیعی (WNG) و قرار گرفتن در معرض محیط با گرمای ملایم (HG) تقسیم شدند.پروتکل تمرین شامل چهار نوبت تمرین برونگرایی جلو بازو بود که دو نوبت آن با 25 تکرار با 50 درصد و دو نوبت نیز با 20-15 تکرار با 60 درصد یک تکرار بیشینه اجرا شد.خونگیری در شرایط مشابه در سه مرحله(پیشآزمون، میانآزمون و 30 دقیقه پس از پایان آزمون)و به دنبال 14-12 ساعت ناشتایی شبانه از ورید پیشبازویی دست غیر برتر انجام شد.نمونههای خونی در چند نوبت به آزمایشگاه منتقل شدند و مقادیر HSP 72 سرمی با استفاده از روش ساندویچ الایزا و مقادیر کراتین کیناز و کورتیزول نیز به ترتیب به روش آنزیماتیک والایزا سنجیده شد.دادهها با استفاده از روش آماری مناسب شامل آزمون آنالیز واریانس با اندازهگیریهای مکرر، t مستقل و آزمونهای تعقیبی LSD و شفه در سطح P->%5 تحلیل شد.نتایج نشان داد افزایش مقادیر HSP 72 در مرحلهء میانی در هر دو گروه تمرین برونگرا معنیدار و این افزایش در مرحلهء پسآزمون تنها در گروه WNG معنیدار بوده است.به علاوه تغییرات بین گروهی مقادیر این شاخص معنیدار نبوده است.براساس این یافتهها میتوان گفت اعمال گرمای ملایم،تأثیر قابل توجهی بر تغییرات ناشی از تمرین برونگرایی مقادیر پروتئین شوک گرمایی نداشته است.
ملخص الجهاز:
"مارشال و همکاران (2006)گزارش کردند پس از دو روز متوالی رکاب زدن با شدت 5/42 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی در مای 38 درجه و رطوبت نسبی 60 درصد،افزایش مشابهی در مقادیر HSP 72 در هر دو روز مشاهده شد،در حالیکه دو ساعت قرار گرفتن در معرض گرمای غیر فعال(38) درجه)تأثیری بر مقادیر HSP 72 نداشته است؛به علاوه،اگرچه نشان داده شده است که تمرین- های استقامتی در محیط گرم سبب افزایش تولید HSP 72 نسبت به محیطهای با دمای طبیعی میشود،اما مطالعاتی که تأثیر گرما بر تمرینهای برونگرا را مقایسه کرده باشند بسیار معدودند.
بنابراین هدف پژوهش حاضر،یافتن پاسخ این سؤال است که تمرین برونگرا در محیط با گرمای ملایم و دمای طبیعی چه تأثیری بر پاسخ HSP 72 سرمی در دختران جوان فعال دارد؟روش تحقیق جامعهء آماری این تحقیق را 128 نفر از دانشجویان دختر رشته تربیتبدنی تشکیل میدادند که پس از شرکت داوطلبانه،از طریق پرسشنامه تعدادی از آنها که شرایط شرکت در تحقیق(از جمله عدم فعالیت در مدت دست کم 48 ساعت قبل از خونگیری،سکونت در خوابگاه و پیروی از غذای دانشجویی،عدم مصرف احتمالی کافئین،تنباکو،الکل و مکملهای ضد اکسایشی،عدم سکونت در مناطق گرمسیری،عدم آسیب احتمالی و سابقه هرگونه بیماری)را داشتند،انتخاب شدند و پس از امضای فرم رضایتنامه،حداقل 5-4 روز قبل از اولین خون- گیری،جهت تعیین حداکثر اکسیژن مصرفی خود در آزمون بروس شرکت کردند و در نهایت 27 نفر از آنان با دارا بودن بیشترین VO2max انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تمرین با وزنه در محیط با گرمای ملایم ṣ(WHG) تمرین با وزنه در محیط طبیعی (WNG) و قرار گرفتن در معرض محیط با گرمای ملایم بدون انجام فعالیت بدنی (HG) تقسیم شدند."