ملخص الجهاز:
"گرچه موضوع و نزاع دراماتیک از زندگی روزمره مردم گرفته میشود ولی آیا درامنویس باد و ساعت وقتی که برای نشاندادن داستان نمایش در اختیار دارد میتواند دامنه اثر خود را تا حد وقایع رنگارنگ و مختلف زندگی واقعی بسط دهد؟ مسلما خبر،زیرا در اینصورت جز کسل کردن تماشاگر چیزی عایدش نخواهد شد.
بنابراین درامنویس باید به بسط وقایعی که در جهت نتیجه داستان نقش تعیینکننده دارند بپردازد و از بیان مطالب بیهوده که کمکی بسیر جریان داستان نمیکند پرهیز نماید موارد استثنائی:گاهی درامنویس در لحظهای که نزاع دراماتیک بحل نهائی نزدیک میشود واقعه تازهای را به میدان میآورد تا بدینوسیله داستان را بغرنجتر و نتیجه را برای تماشاگر هیجانانگیزتر گرداند ولی نطفه این واقعه تازه را در همان ابتدای داستان بطریقی بوجود میآورد تا بشکل وصله ناهمرنگ و نچسبک جلوه نکند.
در داستان حماسی اعمال و رفتار قهرمانان در زمانی طولانی،طی چندین سال شرح و بسط داده میشود تا در آخر داستان نتیجه برای خواننده روشن گردد ولی در اثر دراماتیک چنانچه ممنظور شرح وقایع چندین ساله باشد درامنویس فقط فصل آخر داستان را در مقابل تماشاگر قرار میدهد و گذشته را آنچه که مهم و دانستنش ضرور باشد از زبان قهرمانان نقل میکند.
ارسطو در همان دوران آنتیک بدرامنویسان میآموزد:یکپارچگی اثر دراماتیک فقط از طریق وحدتزمان،وحدت مکان و حتی وحدت عمل قهرمان که سرگذشت یگانه خود را با یک خط اصلی از روز اول تا آخر بطور منظم نمایش میدهد بوجود نمیآید بلکه یکپارچگی از طریق وحدت موضوع و وحدت آکسیونها بدست میآید زیرا داستان دراماتیک از طریق اعمالپرسوناژها یا بعبارت دیگر بوسیله آکسیونها بیان میگردد."