پناه به سوی قلم مقالة

"بدرام‌نویسان میآموزد:یکپارچگی اثر دراماتیک فقط از طریق وحدت‌زمان،وحدت مکان و حتی وحدت عمل قهرمان که‌ سرگذشت یگانه خود را با یک خط اصلی از روز اول تا آخر بطور منظم نمایش میدهد بوجود نمیآید بلکه یکپارچگی از طریق‌ وحدت موضوع و وحدت آکسیونها بدست میآید زیرا داستان دراماتیک از طریق اعمال‌پرسوناژها یا بعبارت دیگر بوسیله‌ آکسیونها بیان میگردد. داستان درام میتواند دارای خطوط درجه‌ دوم رنگارنگی باشد اما تمام این خطوط باید بنحوی له یا علیه هسته اصلی سوژه قرار گیرد. نویسنده جوان(امیدوارم جوان باشد و از فحوای‌ کلامش بوی جوانی میآید)بااستعدادی است و البته همینقدر که بیشتر کار بکند و با داستانسرایان بزرگ فرنگستان‌ (روسیه را هم باید جزو فرنگستان بشمار آورد)آشنائی بیشتری حاصل نماید بر قدرت و تجربه‌اش افزوده خواهد شد و مثلا مطالب را کوتاه‌تر و با ایجاز بیشتری بیان خواهد کرد."