نقدی بر مقاله ی «حافظ و منظومه ی شمسی» مقدمة ومراجعة

"1-در آغاز بیتی آورده شد که مصراع دوم آن سکته دارد؛ چون وزن غزل در بحر هزج مثمن سال(مفاعیلن-مفاعیلن- مفاعیلن-مفاعیلن)است پس کلمه‌ی طرح باید(طرحی)باشد. نویسنده‌ی مقاله به استناد به بیت: بگیر طره‌ی مه طلعتی و قصه مخوان‌ که سعد و نحس به تأثیر زهره و زحل است نوشته‌اند:«حافظ زحل را علی رغم زیبایی و سمبول‌ کشاورزی بودن،معتقد به نحس بودن آن است. باید گفت که نه این بیت مؤید خرافی بودن حافظ است و نه ابیات دیگر او. 7-بیت: ماه خورشید به منزل چو به امر تو رسند یار مه‌روی مرا نیز به منزل برسان! شاعر خوش سلیقه پس از معاشرت و معاشقه با یار مه‌رو از برادران‌ خشن‌اش ترسیده وی را همراهی نکرده!به امان خدا رها کرده و این جمله را می‌گوید:ای کسی که ماه و خورشید به امر تو به‌ منزل می‌رسند،یار مه‌روی مرا هم به منزلش برسان،صورت‌ خوش ندارد من را به همراه او ببینند!"