از حماسه قیام تا قیامت اندوه مقالة

"آنکه نهضتش در جاهلیت قرن بیستم، بعثتی دوباره بود و قیامش، شوریدن بر ضد ابوسفیانها،و زندانی شدنش، دوران تلخ «شعب ابی‌طالب‌». مدینه انقلاب، پیامش را به خارج از مرزها صادر کرد و ده سال، از هجرت تا وفات، با منافقان و مهاجمان و احزاب و احبار و رهبان درگیر بود. سالی که در حجة الوداع انقلاب، پیام برائت داد و سرانجام «جام زهر» نوشید و «وصیتنامه‌» نگاشت و «حسینیه جماران‌» را در سوگ خویش، سیاهپوش ساخت. نهضتی که در «15 خرداد» آغازیدی، با هجرتی در «14 خرداد»، امانتی بر دوش این امت نهاد، به سنگینی چهارده قرن تاریخ شهادت و فداکاری شیعه. و ما بی‌تو، با آنکه جان تو را در تن داشت، پیمان بسیتم و «ولایت‌» را پاس داشتیم و «راه‌» تو را در میثاق با «رهبر» نشان دادیم. بعد از تو، خاطره، محزون است بعد از تو، خاطرمان خون است بعد از تو، واژه تهیدست است در سوگ تو، عقل، مجنون است."