ملخص الجهاز:
"کار اهل کوفه جای شگفتی ندارد چه آنکه آنانهمان کردند که هر شخص عادی و معمولی در روزگار سختی و هنگامامتحان میکند، باید از بزرگی و بزرگواری روح آن قهرمانانیشگفت زده شد که با قطره قطره خون خود حماسه عاشورا را رقمزدند; بزرگانی چونان عمرو بن قرظه انصاری که در روز عاشوراسینهاش را سپر بلا قرار داد و تا زخمهای تیرها و شمشیرها او رااز پا درنیاورد نگذاشت صدمهای به امام حسین(ع) برسد و چونبر خاک غلطید عرض کرد: ای فرزند رسول خدا!
امام حسین(ع) در روز عاشورا و در حالی که از شمشیرها خونمیچکید، به دو نفر از یاران خود به نام زهیر بن قین بجلی وسعید بن عبد الله حنفی فرمود تا در پیش روی امام بایستند وسینهها را سپر کنند و جلو حمله دشمن را بگیرند تا امامحسین(ع) نماز ظهر را به جماعت اقامه کند، چنین امامی چگونهمیتواند راضی باشد به آنکه کسی نماز نخواند و به جای آن برایاو عزاداری کند؟!
. 13- ابن زیاد برای آنکه مردم را از جریان عاشورا آنگونه کهخود میخواهد با خبر سازد خود بر بالای منبر مسجد اعظم کوفهرفت و چنین گفت: (الحمد لله الذی اظهر الحق و اهله و نصرامیر المؤمنین یزید و حزبه و قتل الکذاب ابن الکذاب الحسین بنعلی و شیعته) خدا را شکر که حق و اهل حق را پیروز کرد و امیرالمؤمنین یزید!
آنگاه امام زین العابدین(ع) روبه یزید کرد و گفت: آیا به من اجازه میدهی که تا روی این چوبها برآیم و سخنانیچند بگویم که هم خدا را خشنود سازد و هم برای شنوندگان موجباجر و ثواب گردد؟ امام(ع) با بهترین تعبیر بیان کرد که سخناناین خطیب موجب خشم خداست و برای مردم سودی ندارد."