غزل فارسی علامه اقبال مقدمة ومراجعة

قاسم صافی غزل فارسی علامه اقبال علامه محمد اقبال متوفی بسال 1938 یکی از آن چهره‌های درخشانی‌ است که تفحص و تأمل دربارهء وی و آثارش هیچگاه کهنه نخواهد شد. اسلوب‌های شعری اقبال با خواجهء شیراز و نظیری نیشابوری و مولوی‌ معنوی و امیر خسرو دهلوی و بابا فغانی شیرازی و میرزا غالب دهلوی و فخر الدین‌ عراقی و عرفی شیرازی و عبد القادر بیدل مباحثی است که مؤلف کتاب بدان‌ پرداخته و مرتبهء نفوذ کلام و تیرگی‌های سبک این شعرا را در شعر اقبال‌ مشخص می‌کند و بخصوص بر تأثیر اسلوب حافظ بر کلام اقبال تأکید می‌ورزد و در این زمینه گفتاری مطلوب و محققانه انشاد می‌کند. میزان مطالعات و آشنایی اقبال به غزل فارسی و نفوذ این نوع شعر در قلب و روح وی و آغاز شعرگویی اقبال به زبان فارسی همراه با معلوماتی مفید در رابطه با موقعیت اجتماعی-سیاسی زمان اقبال،مباحث دیگری است که‌ در این کتاب مطرح شده است.