ملخص الجهاز:
"اما جای این پرسش است که استاد به تاستناد کدام سخن چنین نسبتی به علامه میدهد؟ استاد حکیمی دو سخن از علامه طبا طبایی نقل میکند و از آنها نتیجه میگیرد که علامه نیز با نظر گاه تفکیکیان هم سو بوده است:یکی مسئله جدایی مطلق سه حوزه معرفتی وحی،عرفان و فلسفه است و دیگری نقش فلسفه در بستن در خانه اهل بیت(ع).
1-علامه و مکتب تفکیک استاد حکیمی سخنی قابل تأمل از علامه طبا طبایی در دفاع از آموزه اصلی مکتب تفکیک به این شرح نقل میکند:«جمع بین قرآن و فلسفه و عرفان،از محالات است،مانند محالات ریاضی،بزرگانی در این راه تلاش بسیار کردهاند،با وجود همه این تلاشها،اختلاف و خاموش کردن این آتش به عمل آمده است به عکس نتیجه داده است،یعنی ریشهایتر شدن اختلاف،و چشعله ورتر شدن آتش ناسازگاری...
استاد حکیمی این تسخن را در جاهای مختلفی و با عبارت گوناگون نقل کرده و بارها بر آن انگشت نهاده است،از جمله در جایی چنین مینویسد:پس حق با علامه است که میگوید:«محال است-مانند محالات ریاضی-که معارف قرآنی،با دادههای فلسفی و عرفانی هماهنگ آید»10در جای دیگری نیز پس از اشاره به تلاشهای نا موفق جمع میان این سه طریقه،سخن علامه را این گونه نقل میکند:«با وجود همه این تلاشها،اختلاف ریشهای میان این سه طریق(دین،فلسفه و عرفان)به حال خود باقی است.
»/}11 استاد گاه عین این سخن را و گاه مضمون آن را در نوشتههای خود نقل و بر اساس آن تحدی طلبی میکند و مخالفان تفکیک را از تجاهل نسبت به آن بر حذر میدارد،برای مثال در جایی چنین میگوید:«به جز تفکیک طرق معارف (که علامه طبا طبایی نیز تصریح میکند،که عدم تفکیک-یعنی تطبیق-محال است،مانند محالات ریاضی)12راهی برای دستیابی به این شناخت- که اصل است-نیست."