ملخص الجهاز:
"شانزده سال پیش"تام گلدستاین" TQM Goldestein روزنامه نگار با تجربه و مدرس"روزنامه نگاری در دانشگاه کالیفرنیا،شعبه بر کلی،کتابی با عنوان"اخبار به هر بها" The New sat Any Cost انتشار داد و در آن اخطار کرد که پارهای از روزنامهنگاران،در عمل اصولی را که برای تهیه و گزارش"خبر"آموختهاند،به کار نمیبرند و لذا مردم حق دارند نسبت به رسانهها بدبین و از آنها ناراضی باشند.
گلدستاین،که مدتی هم مشاور مطبوعاتی شهردار نیویورک و سخنگوی این شهر بوده،در جای دیگری از کتاب خود نوشته است:ما کهنه کاران حرفه روزنامه نگاری میدانیم که پارهای از خبر نگاران چگونه به خبرها شکل میدهند و خبر سازی "Fabrication" و به اصطلاح ما ایرانیان،کاهی را کوه و کوهی را کاه میکنند و این عمل ریشه در حب و بغض آنها دارد،با منابع خبر (مقام صاحب خبر)دوست میشوند و نه تنها او را در نگارش خبر میپایند،بلکه رقیبانش را هم دشمن میپندارند!و خبر نگارانی هم دیده میشوند که گاهی در خبرها،نکات مربوط به حقوق بشر را نا دیده میگیرند و یا اینکه از رفتن به سراغ دشواریها، کمبودها و ضعفها خودداری میکنند و به طرح نظریات دیگر(مخالف)نمیپردازند و در حقیقت کارشان صیقل زدن است.
اگر خبرهای پارهای از روزنامههای تهران درباره خرید اتوبوس نو از سوی شرکت واحد را در کنار هم قرار دهیم،جمع ارقام به هزاران دستگاه خواهد رسید!!اخیر آقای رضایی دبیر شورای تشخیص مصلحت در مصاحبه با"الشرق الاوسط"درباره یک"راه سوم"اظهار نظر جالبی کرده بود که از مصادیق"خبر"است،ولی انعکاس آن در رسانههای خارج بیشتر از رسانه داخل بود!چرا؟ این ایرادها در سراسر جهان دیده میشود و منحصر به یک یا چند کشور نیست،ولی عمد تا در جایی مشاهده میشود که سیاست"خارجی دولت متبوع رسانه ایجاب کند و پاسخ ایراد را اینچنین میدهند: تکلیف میهنی ماست و مخاطبان ما آن را میپسندند."