ملخص الجهاز:
"اینان افرادی دائم الخمر،شهوت پرست،لاابالی،لا قید و بیخیال و بیباک و سفله و پلید بودند که بسی اوقات حکام محلی و صاحبان زر و زور از وجود آنان در منازعات و حوادث سیاسی و اجتماعی استفاده میکردند،چنانکه نقش منفی این واژه را در بسیاری از آثار ارجمند زبان پارسی آشکارا ملاحظه میکنیم: 1-خواجه محمد بن حسین بیهقی مورخ بزرگ و نویسنده و دبیر فرزانه قرن چهارم و پنجم هجری در مجلد ششم از تاریخ گرانسنگ خویش در ذکر بردار کردن حسنک وزیر معنای منفی این واژه را به صورت زیر میآورد: "....
با این همه روح بزرگ حافظ که از تعلقات و دلبستگیهای زندگی آزاد است در فضای باز و گستردهای سیر میکند که حتی نیکنامی خویش را به هیچ شمرده به کامیابیهای روحی و معنوی وقعی نمینهد و میگوید: نام حافظ رقم نیک پذیرفت ولی پیش رندان رقم سود و زیان این همه نیست هنر بزرگ حافظ در عشق ورزیدن خلاصه میشود."