ملخص الجهاز:
"هر کدام از انواع مواد مخدر نشانهها و علایم مصرف خاص خود را دارند،ولی آنچه در حالات و روان اکثر معتادان دیده میشود خوابآلودگی،چرت زدن،قرمز شدن چشم،تیره شدن رنگ پوست(لب و دور چشم)رخوت و گیجی و در برخی نیز سرخوشی، توهم،هذیان،عدم تعادل حرکت،انقباض مردمک چشم،اختلال حواس،پرخاشگری و کج خلقی، خشکی دهان،بیتفاوتی حالت تهوع و افزایش و یا کاهش فشار خون است گرایش به مواد مخدر تحت عوامل خاصی صورت میگیرد که یکی از این دلایل خود فرد است.
با وجود اینکه مطالعات کشوری برای دستیابی به میزان شیوع سوء مصرف مواد در ایران انجام نشده با این حال بطور رسمی تا سال 1376 رقم معتادان ایران پانصد هزار نفر و بعد از آن نیز یک میلیون و 200 هزار نفر اعلام شده است چگونگی و نحوه محاسبه این ارقام روشن نیست و بیشتر متکی به نظر مسئولان دبیرخانه ستاد مبارزه با موادمخدر میباشد.
سابقه قانونگذاری برای محدود کردن و یا ممنوعیت توزیع و مصرف موادمخدر در ایران به سال 1289 هجری شمسی یعنی یکسال بعد از کنفرانس جهانی شانگهای باز میگردد و از آن روز تا به حال انواع روشها و راهکارها برای محدود کردن و جلوگیری از خرید و فروش و مصرف مواد مخدر در ایران به آزمایش گذاشته شده است،از توزیع تریاک به صورت کوپنی برای افراد سالخورده تا جرم شناختن اعتیاد و اعلام خریداران،فروشندگان و توزیعکنندگان آن.
دکتر گویا"مدیر مرکز مدیریت بیماریها در وزارت بهداشت و درمان در این باره اظهار میدارد: در بسیار از کشورهای پیشرفته دنیا اجرای برنامه "کاهش"آسیب آغاز شده است که براساس آن معتقدند برای بسیاری از معتادانی که به مواد مخدر خطرناک به ویژه مواد تزریقی روی میآورند ترک اعتیاد به طور یکباره دشوار باشد."