ملخص الجهاز:
"به نظر میرسد تعداد زیاد عکسها در مواردی باعث سردرگمی عکاسان برای انتخاب برخی از آثار نمایشگاه شده است؛چون در میان عکسهای به نمایش درآمده عکسهایی به چشم میخورد که فقط به عنوان رهاورد یک سفر قابلاند بودند و نه به عنوان یک اثر هنری مستقل.
در برخی از عکسهای این نمایشگاه بیننده با عکسهایی روبهرو میشود که گویی عکس یادگاری از چشماندازها،آیین و مراسم اهالی هند است،عکسهایی که احساس مسافر بودن عکاس از دیدن آنها براحتی قابل درک است.
اگرچه این دو نفر در ابتدا قصد نداشتهاند که عکسهایی برای نمایش در گالری خلق کنند،اما باید گفت در اغلب مواقع شور و شوق ثبت لحظههای سفر بیشتر از نشان دادن آن لحظه به چشم میآید.
همچنین در اثر دیگرش، یک نقاشی چهارلتهای،با استفاده از تصویر پرترهای کاملا از روبهرو بر بومی بزرگ و سه بوم کوچک در کنارش (به ترتیب تصویر یک اسلحهء کمری،قلب واقعی انسان و استخوان جمجمه)و دوباره با نوشتن کلماتی هموزن و همآهنگ،که با تصاویر ارتباط مستقیمی داشت و به کارگیری کنتراست کم و فضای رنگی روشن مستقیما به موضوعات ذهنی خود،که ارتباط مستقیمی با وقایع اخیر داشتند،اشاره کرده بود.
شاید بتوان گفت تصویری است از همهء ما که محصور در فضایی کوچک هستیم و به کارهای بیهوده سرگرم!آثار سمیرا اسکندریفر نیز به علت آنکه مجوز ارشاد نداشت،به نایش درنیامده بود،اما میخهایی که قرار بود آثار روی آنها نصب شوند و اتیکت عنوان هر اثر،که به دیوار نصب شده بودند،خود نوعی جذابیت در این نمایشگاه ایجاد کرده بود."