ملخص الجهاز:
"@ شعر نسروده داریوش شایگان استاد زرینکوب در کتاب زیبای خود در دربارهء مولانا،پلهپله تا ملاقات خدا،مینویسد: «حقیقت آن است که در مقابل تعالیم سرشار از اسرار بلند که مولانا در مثنوی و در غزلیات خویش آنها را به صورت شعر سرود،زندگی او هم در یک سلوک روحانی مستمر که از همان سالهای کودکی وی آغاز شد،شعری بود که مولانا آن را نسرود،آن را ورزید،تحقق داد و به پایان برد.
زندگی خود استاد زرینکوب نیز از این لحاظ مستثنا نیست.
بعدها در سالهای شصت این افتخار را پیدا کردم که هفتهای یکبار ایشان را در پاریس ملاقات کنم.
نیاز به گفتن نیست که قطب این مجالس استاد بود و ما نیز چون اقمار دور او میچرخیدیم.
ولی همان اندک تماسی که با هم داشتیم آنقدر در من تأثیر گذاشت که بیآنکه خود واقف شوم،پیرو وفادار آن مکتب«شعر نسروده»شدم که استاد بیهیچ ادعایی بانی آن بود."