خلاصة:
در قرآن کریم کلمهء«وجه الله»به رحمت و فیض واسعهء الهی و صفات فعل خداوند اشاره دارد،که همه موجودات در به وجود آمدن نیازمند به آن هستند و تمام جهان هستی به دلیل معیت این فیض الهی با آنها از جنبهء وجه اللهی برخوردارند،به همین خاطر موجودات آیینه صفات اللهی بوده و در نگاه به آنها می‌توان اوصاف خالق را مشاهده کرد.از این رو تمام عالم وجه الله به شمار می‌رود،وجهی که فنایی برای آن متصور نیست و باقی است و انبیاء و اولیاء الهی از مظاهر کامل اسماء و صفات الهی هستند
ملخص الجهاز:
"جهان هستی به دلیل معیت این فیض الهی با آنها از جنبهء وجه اللهی برخوردارند،به
صور،رؤیت خداوند متعال و وجه الله از این جمله به شمار می‌روند.
می‌کند،پس وجه هر کس مظهر اوست و وجود وجه الله است و به هر سو رو کنی جز این وجه
مقصود از این نوع رؤیت،دیدن وجه الله است نه دیدن ذات خدا،و
در قرآن کریم در آیات مختلف از بقای وجه الله و فنای موجودات سخن به میان آمده است.
در این آیات فنای هر چیزی جز وجه خداوند متعال مطرح شده است.
انسان نیز از حقیقت جز این مقدار بهره ندارد که موجودی است آفریدهء خدا،روحی و جسمی در
و باطل است مگر آن چیزی که وجه خدا منسوب به اوست؛پس در عالم هستی غیر از خدای
ظاهر این عالم است و بعد وجه اللهی را وجه الهیه یا همان وجه الله می‌گویند.
عالم امر که عالم وجه الله و جنبهء الهیه و وجه ربی موجودات است یکی بیش نیست.
در لسان روایات و اهل عرفان انسان کامل به عنوان وجه الله شناخته می‌شود و این بدان
جهت است که وجه الله محل ظهور فیض و رحمت الهی و اوصاف اوست و انسان کامل به
و این ولایت مطلقه همان مقام فیض مقدس است که در کتاب شریف اشاره به آن
(لله المشرق و المغرب أینما تولوا فثم وجه الله)و به هر سو رو کند با مخلوق و مملوک خداوند
خدا هست،از این رو شما از بین می‌روید لیکن وجه الله باقی است؛و اعلان خطر به تبهکاران"
(
, 
, 
)
