از همیشه - مجلة کلک الأدب والفن

"به سویی می‌روم، که،از آن سوی آمده‌ام، به بی‌انتها، مشعلی دارم از خورشید و دلی که با تپش‌های کیهانی می‌تپد، و از این همه هیچ که در راهست‌ هیچ با کم نیست. باید شتاب کرد، شتاب، چون، در غروب نیلوفر، یک تن که همیشه به هنگام است، مرا انتظار می‌کشد، آن‌که از همیشه می‌آید، و به همیشه می‌رود، آن‌که عجیب به من می‌ماند، آن‌که، منم، من!... تابستان 76"