ملخص الجهاز:
) تصمیم دیوان کشور بر استوار کردن درمورد تبرئه کسی از تبانی برای فرار دادن اموال خود از تامین ماده 2 قانون کیفر کسانیکه برای بردن مال غیر تبانی میکنند دو نفر باتهام اینکه باهم بتانی کرده و اولی اموال خود را که در مقابل ادعای کسی تامین شده بوده بدومی فروخته و مشار الیه بعنوان ثالث دادخواست بدادگاه صادرکننده قرار داده مورد تعقیب دادسرا واقع و برطبق ماده 2 قانون کسانیکه برای بردن مال غیر تبانی میکنند قضیه در دادگاه جنحه طرح و بعنوان فقد دلیل تبرئه میشود-دراثر پژوهشخواهی دادستان شهرستان قضیه در دادگاه استان مورد رسیدگی واقع شده و باستدلال اینکه(با صرف نظر از کفایت و عدم کفایت دلایل اساسا عمل انتسابی بزه نیست)دادنامه را استوار میکند دادیار استان درخواست رسیدگی فرجامی کرده و شعبه(5) دیوان کشور در دادنامه شماده 7141 بتاریخ 42 ر 6 ر 81 پس از رسیدگی چنین رأی داده است: (مفاد أعتراض دادیار استان اینست که عمل متهم (تبانی برای فرار دادن اموال خود از تامین)مشمول ماده اول خصوصا مادهء 2 قانون مصوب تیرماه 7031 بوده و صدور حکم بعنوان اینکه عمل جرم نیست چه آنکه ماده اول قانون نامبرده تصریح دارد در اینکه تبانی برای بردن مال غیر بعمل آمده باشد و مادهء دوم راجعباشخاصی است که با تبانی بعنوان شخص ثالث در دعوائی وارد شده و یا با آن عنوان بر حکمی اعتراض بکند و یا بر محکوم له حکمی مستقیما اقامه دعوی نماید و اینمورد که متهم اقدام بفروش دکان خود نموده است مصداق صریح هیچیک از آنها نیست و چون از جهات دیگری نیز اشکالیکه مؤثر در شکستن باشد بنظر نرسید حکم فرجام خواسته باتفاق آراء استوار میشود.