ملخص الجهاز:
"6 نمونه اولیه محراب را به سالهای 86-هـ ق نسبت میدهند که در بندسازی مسجد النبی(ص)توسط عبد الملک خلیفه اموی در مدینه در جهت قبله تعبیه گردید و آن نشان خود قبله شد7 بر اساس روایات تاریخی محراب در سال 50 هجری شکل مجوف طاقنمائی را به خود گرفته است و این شکل طاقنما که دارای طاق هلالی شکل بوده مورد پذیرش عموم مسلمانان واقع شده است.
خط کوفی در ابتدا به خط حیری مشهور بود و آن را به شهر حیره از شهرهای عربی عراق نسبت میدادند و بعدها که مسلمانان در نزدیکی حیره شهر کوفه را ساختند شهرت خط حیری به خط کوفی تبدیل یافت"2 اما دکتر بهرامی معتقد است: "جهت انتساب خط کوفی به کوفه کاملا معلوم نیست و به نظر میرسد که در زمان ظهور اسلام وجود داشته و برای نوشتن قرآن بکار نمیرفته است بلکه به مناسبت اشکال مستوی و زاویه دار آن از قدیم بیشتر برای نوشتههای روی سنگ و بنا اختصاص داشته و قدیمیترین نمونه آن بر روی سنگ آرامگاهی دیده میشود که در سال 31 هجری قمری ساخته شده است.
اکثر خطوط کوفی این محراب از نوع تزئینی میباشد که هنرمند جهت نظم بخشیدن و پر کردن زمینه و هم چنین قرینهسازی متوسل به رسم و نقاشیشده و این خطوط زیبا را در میان شاخه و گل و برگ و تزئینات مختلف هندسی که همراه با حروف بکار رفته نهان ساخته است.
(طرح شماره 4-1) ان الله و ملائکته یصلون علی النبی یا ایها الذین ایمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما کتیبه دوم:سوره مبارکه که اخلاص بدون[هو]بعد از قل و نیز در خاتمه این سوره،آیه 17 از سوره مبارکه آل عمران در میان نقشهای زیبای تزئینی که عموما نقوش اسلیمی و هندسی هستند با دقت و ظرافت و مهارت فوق العاده مزین گشتهاند."