ملخص الجهاز:
"حقیقت آشکار این است که در قرون وسطی انبوه قابل توجهی از جمعیت ایرانی زبان در قلمرو شمال قفقاز ساکن بودهاند.
تحلیل منابع تاریخی مکتوب و نتایج کاوشهای باستانشناسی این تصور را ممکن میسازد که بخشی از آلانهای اروپای شرقی از نظر ژنتیکی با ساکنان شمال قفقاز مرتبط بودهاند.
اکنون برخی کاوشگران میپندارند که آلانهای دان وسطی از نظر ژنتیکی با این گروه از جمعیت شمال قفقاز مرتبطاند.
اطلاعات تاریخی و باستانشناسی به ما این اجازه را میدهد که روند مهاجرت تدریجی آلانها را از دان به ولگای وسطی در قرن دهم متصور شویم.
در آن زمان سکونتگاههای ورچنی سالتوف4دیگر وجود نداشت و گسترش آثار تاریخی سالتوف در ولگای وسطی ثبت شد8، احتمالا این مهاجرتها مشابه مهاجرت جمعیت فنلاندی زبان و ترک زبان بوده است.
گرچه این آلانها شاید همان کسانی بودند که در نیمه اول قرن دوازدهم از شمال قفقاز به ولگای وسطی مهاجرت کردند و این مهاجرت پیش از نبرد آندره بوگولوبسکی بود.
12 شاید اصل و ریشهء گورستان نزدیک دهکدهء کایری11در جنوب دنیپر با مهاجرت آلانهای قفقاز در قرن سیزدهم مرتبط بوده است.
در ابتدای قرن سیزدهم یک اسقف مسیحی به نام تئودور شرح دقیقی از این قبایل نوشت20منابع تاریخی مکتوب در مورد مهاجرت آلانهای جنوب دنیپر به جلگهها،اطلاعاتی نمیدهند.
لذا این دلیلی بر آن است که ریشهء آلان-آسهای جلگههای کریمه را با مهاجرت ساکنان آلانیای غرب قفقاز مرتبط بدانیم.
26 این احتمال وجود دارد که انبوه وسیعی از آلانهای شمال قفقاز پس از حوادث سال 1238 به مجارستان مهاجرت کردند که این حاصل حملات مغولها به آلانیای قفقاز بود."