ملخص الجهاز:
"تحقیق در«بخش اطلاعرسانی عمومی»(بخش امور عمومی)،کارگزار روابط عمومی در مورد ارباب رجوع یا سازمانی که در آن کار میکند و نیز مسأله یا موقعیتی که به ایجاد ارتباط نیاز دارد و همچنین مخاطبان هدف به تحقیق میپردازد.
بنابراین کارگزار روابط عمومی در مورد این موضوع میتواند از منابع دیگری کمک بگیرد؛از جمله گفتوگو با کارکنان ادارات دولتی،بررسی رفتار مقامات(قبل از انتخاب شدن)و بررسی نظراتی که در ارتباط با ارباب رجوع بیان کردهاند.
یکی از روشهای دیگر در این مورد،میتواند مبادلهء اطلاعات باشد که یا با مقامات دولتی، نمایندگان مؤسسات تجاری،گروههای فشار،گروههای اجتماعی و غیره انجام میشود یا با ارباب رجوع که در این مورد کارگزار روابط عمومی باید راه حلهای مناسبی نیز به او پیشنهاد بدهد.
(البته این کار زمانی (به تصویر صفحه مراجعه شود) صورت میگیرد که آن مقام به جایگاه ارباب رجوع بیتوجه یا در تضاد با آن باشد)و اگر آن مقام،مخالف توجه به نیازها و نظرات ارباب رجوع باشد،در پیامهای رسانهء یاد شده به نتیجهء داشتن چنین دیدگاهی که در رأیدهندگان،افکار منفی پدید میآورد، اشاره میشود.
با این که رسانههای قابل کنترل میتوانند در برقراری رابطه بین قانونگذار و کارگزار روابط عمومی یا مردم عادی مورد استفاده قرار گیرند اما کارگزار،برای مردم عادی رسانهء غیر قابل کنترل را به کار میبرد.
مشکل دوم این است که به دلیل این که قانونگذاران و مقامات معمولا برای پاسخگویی به سؤالات تحقیق وقت اختصاص نمیدهند؛بنابراین نمیتوان از روشهای کمی در این مورد استفاده کرد،در نتیجه از روشهای کیفی بهره گرفته میشود که بیشتر برای سنجش نگرشهای رفتاری مناسب هستند."