ملخص الجهاز:
"و اما اگر حکم مجازات اخیر برای گناهی است که مستقلا و بدون وابستگی بگناه اولی صادر و باید علیحده اجرا شود مثلا گنهکار حین قطعیت و لازم الاجرا شدن حکم اول فراری بوده و بعد از ارتکاب گناه دیگری دستگیر و زندانی شده یا نوع مجازات دوم طوری است که با مجازات اول قابل جمع میباشد و در هر حال مشمول احکام راجعه بتعدد نیست در این صورت باید صبر کرد مدت مجازات اولی تمام شود تا بلافاصله حکم دوم بموقع اجرا گذارده شود.
ایندسته گویند با آنکه اساسا اعطای حق تضییق در آزادی افراد و آزاد گذاردن قوهء قضائیه بتوقیف موقت اشخاص خود یکی از اصول مورد بحث و انتقاد غالب علماء بوده و حتی باشکال میتوان قبول کرد آزادی اشخاص مورد تضییق و از اینراهوهن اجتماعی بزرگ نصیب آنها گردد و پس از آن فرضا معلوم شود که بیتقصیر بودهاند-حتی بنظر این دسته صحت توقیف صد نفر در برابر خسارات مهمی که به حیثیت-شرافت و اخلاق یک نفر بیگناه وارد میشود قابل برابری نیست-بهرحال و با فرض اینکه از نظر مصالح اجتماعی که مافوق حیثیت فردی است توقیف موقت را قبول کنیم دیگر دلیل ندارد گنهکار بیش از آنچه که مستحق است مجازات شود."