ملخص الجهاز:
"مسیر فتوحات مسلمانان در ایران لسترنج حدود خراسان را که در عصر اسلامی از نظر وسعت محدودتر شده بود چنین توصیف میکند: «ابتدا بر تمام ایالات اسلامی که در سمت خاور کویر لوت تا کوههای هند واقع است اطلاق میشد و به این ترتیب تمام بلاد ماوراءالنهر را در شمال خاوری به استثنای سیستان و قهستان در جنوب شامل میگردید ولی بعدها این حدود هم دقیقتر و کوچکتر گردید تا آنجا که میتوان گفت خراسان از سمت شمال خاوری از رود جیحون به آن طرف را شامل نمیشد ولی همچنان تمام ارتفاعات ماورای هرات را در برداشت که اکنون شمال باختری افغانستان است در عین حال بلادی که در منطقه علیای رود جیحون یعنی در ناحیه پامیر واقع بودند جزء خراسان یعنی داخل در حدود آن ایالت محسوب میشدند.
38 هرات از جمله شهرهای خراسان بود که در دوران پس از مغول اهمیت یافت و اگر چه تاریخ هرات در دوره قبل از مغول چندان جالب توجه نیست و تنها مدتی در عهد غوریان اهمیت داشته است و در حمله مغول نیز تخریب گردید، اما از زمان به قدرت رسیدن آل کرت رونق یافت و در عهد تیموریان به سرعت قد علم کرد و پایتخت خراسان شد و مدتها کرسی سلطنت و مقر سکونت شاهرخ میرزا، سلطان ابوسعید و سلطان حسین بایقرا بود.
43 در دوران سلطان حسین بایقرا خراسان علاوه بر اهمیت سیاسی، از نظر فرهنگی نیز حائز اهمیت بود و کانون ادب و هنر شرق ایران شد و به دلیل آن که کرسینشین حکومت تیموریان بود از اهمیت خاصی برخوردار شد و یکی از مراکز معتبر علمی جهان گردید و مرکز علمی شرق نام گرفت و جمع بسیاری از دانشمندان و هنرمندان در این شهر گرد آمدند."