ملخص الجهاز:
"با اینکه اثر حاضر از بخشبندی معمول پیروی نمیکند و فصلها و بخشها فاقد شمارهبندی است؛اما بهطور مشخص شش بخش نخست(این نوع تقسیمبندی از ماست)به رفتارهای فرهنگی و تمایلات ادبی،هنری شش پادشاه مغول درحدود زمانی 3841-7071 میلادی پرداخته است:بابر،همایون،اکبر،جهانگیر، شاه جهان،اورنگ زیب.
مثلا در بخش دوم چنین آمده: ناصر الدین همایون،جنت آشیان«که جایش در بهشت است»(متن کتاب:ص 52)با اینکه در متن آلمانی لازم بود جنت آشیان با عبارت بعدی آن توضیح داده شود؛اما در ترجمهی فارسی-البته برای فارسیزبانان-ذکر آن غیر ضروری به نظر میرسد.
باوجوداینکه ترجمه و چاپ این اثر اقدام مؤثری درانجام تحقیقات تاریخی به زبان فارسی است و مترجم تلاش فراوانی در این زمینه صورت داده است؛اما برای ارائهی ترجمهیا شایسته توجه به مواردی ضروری به نظر میرسد: -همانطور که در آغاز مقاله نیز ذکر شد عنوان اثر IM REICH Der Grossmoguln »است که معادل مناسب آن«در قلمرو مغولان بزرگ»است.
جالب توجه آنکه اصل شعر فارسی گذشته از ظرافتهای زبانی با آنچه ترجمه شده،تفاوت زیادی دارد: دارد آن عزت تفنگ ثانی صاحب قران کز شرف خاقان اگر باشد به دو شش میبرد هیبتی دارد که با آن اختلاط دایمی ماشه میلرزد به خود تا سر به گوشش میبرد شعر در اثر حاضر چنین ترجمه شده است: تفنگ فرمانروا که خصم را آتش میزند زندگی دشمن را نیز تباه میکند از دست غرندهی فرمانروا ابر تیرهای با رعدوبرق (همان:99) -همچنین بهتر بود در ترجمه فارسی،تاریخهای میلادی متن همراه با تطبیق آنها باتاریخهای هجری قمری ذکر شود."