ملخص الجهاز:
"مبارزاتی که در زمینهسازی آن تحول تاریخی هدفی جز،رفع وابستگی کشور به خارج و سلب صلاحیت از حاکم متکی به بیگانه نداشت و در نتیجه هدایت ایران بهسوی آزادی،استقلال و پیشرفت بهسوی آیندهیی برتر بود ولی: چنانکه دیده شد غالب موتلفان غیرروحانی انقلاب با تمهیدات ویژه،پراکنده،متواری،مرعوب،محبوس و هجرتپذیر شدند،در واقع آن گروه فشار(انحصارطلب)هک گرایش منحصر خود را بهتدریج به اجتماع تحمیل میکرد،کاربرد شور انقلابی را به جای سوق درجهت ساختار همهجانبه مردمی مصروف کجرویهایی کرد که عوارض و مشکلات پایدار زیرین را بهوجود آورده است: 1-نارضایی و عکسالعملهای صنفی و گروهی از وضع موجود.
محکوم کردن صریح دولتهای سابق از سوی آقای احمدینژاد، حاکیست که دولت حاضر به وضوح بنبستهای موجود را حاصل کژ راههرویهای مستمر گذشته میداند و بیانات رهبری نیز این حقیقت را ثابت میکند که سیاست داخلی و خارجی کشور بیش از آنکه برپایهی ایدیولوژی تکبعدی مستقر باشد،با انتخاب استراتژی(انسجام ملی و (به تصویر صفحه مراجعه شود) وحدت اسلامی)باید بازتابی از واقعیتهای تاریخی جغرافیایی و توجه بر واقعیتهای منطقهیی و بینالمللی باشد تا کشور بر ناکارآمدی داخلی و انزوای خارجی فایق آید.
-ما مقداری از احساس درونی روشنبینان ملی کشورمان را در شرایط فعلی بیان میکنیم تا شاید موجب تجدیدنظر سیاست خارجی حزب جمهوریخواه آمریکا در اتخاذ رابطه نوین با ایران باشد بهویژه که در شرایط موجود،فضای حیاتی قدرت سیاسی،وضع اقتصادی،ظرفیت نظامی و حتی اصالت فرهنگی کشورهای جهان سوم هک در دوران جنگ سرد تحت الشعاع رقابتهای سلطهجویان دو ابرقدرت شرق و غرب قرار داشت،با فروپاشی جماهیر شوروی نهتنها ملتهای در بند را از قید وابستگی رهانید بلکه حضور و اعمال قدرت باصطلاح منحصر غرب، یعنی کشورهای متحده آمریکا را در مناطق نفوذ قبلیاش نیز فاقدانگیزه منطقی گردانیده است."