ملخص الجهاز:
"شهید محراب آیت الله سید محمد باقر حکیم متأسفانه در دوران پیکار سیاسی متحمل تهمتهای ناروا شد،و با سعه صدر و بردباری در برابر آنها مقاومت کرد،او بر این باور بود که پیکارگران باید تاوان درگیریهای حاشیهای و برخوردهای انفعالی را بپردازند و کسانی که وارد پیکار سیاسی میشوند، باید خود را برای پذیرش درگیریهای حاشیهای آماده کنند، این امکان برای او وجود داشت که گوشهگیری را انتخاب کند و همانند بسیاری از افراد دیگر احترام و قدردانی مردم را برای خود محفوظ نگه دارد اما،او ترجیح داد حرمت خویش را بشکند اما،بار سنگین مسئولیت را بر زمین نگذارد.
همانگونه که طرح شعار در مرحله پیکار سیاسی و جهادی یک نیاز مبرم است،بیتردید چهره استراتژی بلند مدت جنبش سیاسی را تشکیل میدهد اما،با این وصف نباید تحت تأثیر با وجود اینکه تاریخ پیروان اهل بیت(ع) از دوران خلافت امویان گرفته تا امروز همواره خونین و سرشار از سرکوب بوده است،اما،درد و رنجها و عذاب و نسلکشی که در مرحله حکومت حزب بعث نسبت به شیعیان صورت گرفته، از همه مراحل قبلی وحشیانهتر بوده است.
نباید به عناصر مشکوک اجازه داد،میان پیروان شیعه و سنی تفرقه ایجاد کنند،تاریخ صد سال گذشته نشان میدهد که پیروان شیعه و سنی از میان آگاهی بسیار بالا برخوردارند و این آگاهی آنان را از فتنه طایفهگری مصون میدارد،از خداوند متعال مسئلت دارم که شهید محراب،آیت الله سید محمد باقر حکیم این رهبر آگاه و فرزانه را که به دست جنایتکاران کور دل به شهادت رسید،قرین رحمت گرداند،در این شرایط سخت و پیچیده چقدر به حضور او نیاز داشتیم."