"آیینه ای برای صداها" در پرتو شعر حافظ مقالة

"«آیینه‌یی برای صداها»در پرتو شعر حافظ نگاهی به اشعار دکتر محمد رضا شفیعی کدکنی رضا قنبری عبد الملکی‌ دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی‌ دانشگاه سمنان *1-درآمد متن‌های ادبی از نظر زبانی،وزنی و معنایی بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند. پیوند شعر این شاعر باادب‌ کهن برای نخستین بار در زمزمه‌ها دیده می‌شود(برهانی،1378:86) شفیعی کدکنی از ادبیات کلاسیک بهره‌های مختلفی می‌گیرد؛ گاهی اوقات مفردات و ترکیبات خود را از آنها وام می‌گیرد و گاهی‌ اوقات قافیه و موسیقی کلام را. (شفیعی‌ کدکنی،1376،الف:305) شاعر بر آن است که پیامی را که حافظ برای زمانه خود می‌ سرود،او نیز با زبانی دیگر در زمان خویش سردهد(رحیمی،به نقل از عباسی،1378:101):او در بعضی از شعرهای خود عبارتی از حافظ را با کلام خود پیوند می‌زند: «مستان نیمه شب را رندان تشنه‌لب را باردگر به فریاد در کوچه‌ها صدا کن»(شفیعی کدکنی،1376،الف:251) حافظ:«رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس/گویی ولی‌ شناسان رفتند از این ولایت»(حافظ،1380:130) (م."