ملخص الجهاز:

"همهء این احادیث ناقل سخنان امامان خطاب به مخاطبانی(ملاقات‌کنندگان‌ یا شاگردان)هستند که از آنان دربارهء مفهوم و دشواریهای یک آیهء قرآنی‌ (در این‌جا آیهء 256 سورهء بقره یعنی آیهء الکرسی)سؤال کرده‌اند،لذا در این‌جا می‌توان درواقع آنچه را که خوانده می‌شود و از مفهوم آن درک‌ می‌گردد به خوبی دریافت و شکوفایی تأویل معنوی خاص تشیع دوازده‌ امامی را بازشناخت،یعنی وجه خاص پدیدهء کتاب منزل وحی شده را درون جامعه‌ای شناسایی کرد که خود موجودیت آن بر ادراک معنای حقیقی‌ قرآن در مقام مفهوم معنوی آن استوار است. البته نگرشها و مکاشفات گذشتهء مربوط به موضوعهای مورد بررسی و اقوال بیشمار اما دقیقی که از الهیون سنی‌ گرفته شده‌اند،دشواریهایی برای شارح پدید می‌آورند که در همان احوال،و برای اول بار،امکان می‌دهند تا سنجشهای سازنده‌ای صورت پذیرند(ما در مورد کتاب کافی به چاپ جدید متن عربی که همراه با روایت فارسی شیخ‌ محمد باقر کمره‌ای به تازگی در تهران منتشر شده است،استناد کرده‌ایم و با توجه به آن به شرح ملا صدرا شیرازی که فعلا نسخهء منحصر آن به صورت‌ چاپ سنگی در قطع رحلی در دسترس است،پرداخته‌ایم. این امر به شارح امکان می‌دهد تا اصول بنیادی تأویل را در مقام تأویل معنوی به کار گیرد،که عبارت از لزوم‌ حفظ همزمان ظاهر و باطن است،مشکلاتی حل‌ناشدنی که الهیون جزمی‌ مسلک از اشعری و غزالی گرفته تا زمخشری و دیگران برای توضیح کرسی‌ و عرش مطرح کرده بودند،نوعی سردرگمی و اختلاط که میان نماد و تمثیل وجود دارد،یعنی به‌طور خلاصه همهء آنچه به متفکر عرفانی امکان‌ می‌دهد تا هم الهیون ظاهرگرا و هم الهیون خردگرا را کنار بگذارد."