خلاصة:
این مقاله به بررسی ویژگی ها و کارکردهای رسانه های کوچک در مقایسه با رسانه های بزرگ (سنتی) می پردازد و نشان می دهد که ضمن شباهت هایی که بین این دو دسته از رسانه ها وجود دارد، تفاوت های قابل ملاحظه ای از نظر ساختار و کارکردهای این رسانه ها با رسانه های بزرگ وجود دارد. منظور از رسانه های کوچک در این مقاله آن دسته از رسانه هایی است که با مدد فناوری های نوین ارتباطی و اطلاعاتی از نظر سازمان تولید، نحوه توزیع و مواجهه با مخاطب در مقیاس هایی کوچک عمل می کنند. این کوچکی نه تنها به آن ها قابلیت تولید سریع تر را داده است بلکه از فاصله بین تولید کننده و مخاطب نیز کاسته است و همزمان به ایجاد تولید کننده- مخاطب منجر شده است.
ملخص الجهاز:
درباره بعضی از پدیده های ارتباطی حتی هنوز به درستی نمیتوان قضاوت کرد که پدیده ای که با آن روبه رو هستیم ، چیست ؛ برای مثال ، وقتی فردی وارد مترو میشود و بلوتوث تلفن همراه خود را روشن میکند و به دادوستد پرونده ها با افراد ناآشنا در فضای مترو یا واگون های مسافران میپردازد، چه اتفاقی افتاده و اسم این پدیده چیست ؟ شبکۀ ارتباطیای که در این حالت به وجود میآید، نه شکل ارتباطات جمعی و نه شکل ارتباطات بین فردی، نه پایداری یک شبکه دوستی، و نه جماعتی پراکنده و اتفاقی را دارد.
در این مقاله تلاش شده است تا ضمن بررسی برخی از وجوه این رسانه ها از نظر ساخت و کارکرد، مقایسه ای بین آن ها و رسانه های سنتی (بزرگ ) صورت گیرد و سویه هایی برای بررسی بیشتر مطرح گردد.
به دیگر بیان ، آیا مالک رادیوهای اینترنتی، پادکست ها، موبلاگ ها و میکروبلاگ ها افراد پراکنده و بسیار جزء و یا شرکت های بزرگ چندملیتی میباشند؟ به عبارتی میتوان گفت که به دلیل مالکیت کل زیرساخت های ارتباطی و بزرگراه های اطلاعاتی مالک اصلی همۀ این رسانه های کوچک نیز در اصل همان مالکان و سهام داران شرکت های بزرگ سرمایه داری میباشند.
از منظر نظریۀ بازاریابی، در اینجا یک بازار گسترده پیام به وجود میآید که از انحصار رسانه های سنتی و بزرگ خارج شده است و به مخاطب به عنوان فردی گزینش گر امکان گردش و انتخاب در این بازار را میدهد.
در جدول شماره ١ وجوه مختلف رسانه های سنتی و کوچک را که پیش از این بررسی شد، به طور خلاصه مقایسه شده است .