ای بسا، ترک و هند و هم زبان . . . مقالة

"از:مرتضی مجدفر امسال شهریورماه،برای سومین سال پیاپی‌ دانش‌آموزان مناطق دو زبانه کشور،یک ماه زودتر از سایر استانها،آموزش در کلاس اول ابتدایی را آغاز کردند و سعی برنامه‌ریزان آموزشی بر این بود که این‌ کودکان زمان بیشتری(یعنی ده ماه)را در اختیار داشته‌ باشند تا بتوانند با دانش‌آموزان مناطق فارس زبان از لحاظ فراگیری و آموزش فارسی به یک برابری‌ آموزشی دست یابند. اهداف‌ آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران مشخص‌ است و همچنین اهداف خاص هر یک از دوره‌های‌ تحصیلی سه گانه به وضوح بیان شده و وظیفه‌ دست‌اندرکاران نظام آموزشی،القای این اهداف در چهارچوب دروس و برنامه‌های آموزشی به‌ دانش‌آموزان است. البته پائین بودن سطح آموزشها نیز با توجه به‌ سن کودکان ضروری است،و در حال بسیار اسف‌ بار است که بیشترین تکرار پایه در دوره ابتدائی،مربوط به پایه اول ابتدایی است و باز تأسف‌آورتر آن‌که درصد قبولی مناطق دو زبانه(البته از لحاظ آموزش)در این‌ پایه،به نوع بارز و ملموسی پائین‌تر از بقیه پایه‌ها و سایر استانهاست. این قدر اختلاف،در میزان قبولی، نمی‌تواند تنها به عوامل کمی آموزشی همچون فضا، معلم و امکانات ارتباط داشته باشد و قطعا همبستگی‌ بسیار بالایی بین زبان و درصد قبولی پایه اول وجود دارد که در صورت محاسبات آماری و تحقیقی،این فرض به‌ اثبات می‌رسد. پیشنهاد می‌شود دانش‌آموزان مناطق دو زبانه،تا کلاس‌ سوم و یا چهارم ابتدایی،مفاهیم اولیه و اهداف لازم و ضروری را،در قالب دروس مختلف که در ضمن، الفباآموزی را نیز شامل می‌شود،به زبان مادری خود تحصیل کنند،و در کنار آن از سال دوم دبستان،با زبان‌ فارسی آشنا شوند."